Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα (27/1) για τα θύματα του Ολοκαυτώματος
Ο πρόσφατος εμπρησμός της Συναγωγής στα Χανιά και η δήλωση των συλληφθέντων γι΄ αυτό το έγκλημα μίσους ότι «δεν συμπαθούσαν τους Εβραίους», κάνει πιο αναγκαία την επισήμανση ότι σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του εβραϊκού Ολοκαυτώματος, είναι απαραίτητη η καταδίκη του κλίματος αντισημιτισμού που έχει οξυνθεί τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας.
Τιμώντας τη μνήμη των 6 εκατομμυρίων Εβραίων, που μαζί με εκατομμύρια άλλους Ευρωπαίους υπήρξαν τα θύματα των εκκαθαρίσεων του παρανοϊκού ναζιστικού καθεστώτος, οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουν ότι η 27η Ιανουαρίου θα πρέπει να είναι μια Ημέρα αντίδρασης και καταδίκης για τα φαινόμενα αντισημιτισμού που αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται στη χώρα μας. Το δείχνουν κρούσματα όπως:
- o πρόσφατος εμπρησμός της Συναγωγής των Χανίων και της καταστροφής μνημείων πολιτισμού των Ελλήνων εβραίων,
- ο βανδαλισμός εβραϊκών τάφων στα Ιωάννινα,
- η βεβήλωση της Συναγωγής του Βόλου με συνθήματα,
- η επίθεσης στη Συναγωγή της Λάρισας.
Καμία ανοχή στη μισαλλοδοξία και τον ρατσισμό!
Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010
Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010
Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ
Συζητιέται αυτές τις μέρες ο νέος «Καποδίστριας» που θα περιλαμβάνει συνενώσεις Δήμων, κατάργηση Νομαρχιών και εκλεγόμενη Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Εν τούτοις, ελάχιστη συζήτηση βλέπουμε να γίνεται πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα που μπορεί να έχουν δραματικές επιπτώσεις.
Η κατάργηση των Νομαρχιών κι η ενδεχόμενη μεταφορά των αρμοδιοτήτων τους στην Περιφέρεια δεν είναι βήμα προς τα μπρος αλλά βήμα προς τα πίσω. Δεν είναι προώθηση της αποκέντρωσης αλλά του συγκεντρωτισμού σε επίπεδο Περιφέρειας. Βλέπουμε όλοι τι γίνεται με τη διαμάχη για το θέμα του Εφετείου, με υπηρεσίες που υπάρχουν μόνο στην έδρα της Περιφέρειας και πρέπει κανείς να ταξιδεύει στην έδρα της Περιφέρειας (π.χ. καρκινοπαθείς που πρέπει να ταξιδεύουν στο Ηράκλειο για να κάνουν τις απαραίτητες θεραπείες). Η ενδεχόμενη μεταφορά και όλων των αρμοδιοτήτων των Νομαρχιών αλλά και των αποφάσεων που έπαιρναν τα Νομαρχιακά Συμβούλια στην Περιφέρεια θα μεγεθύνει το συγκεντρωτισμό, θα οξύνει τον τοπικισμό και θα οδηγήσει σε εκρηκτικές κυριολεκτικά καταστάσεις. Δεν τολμάμε καν να φανταστούμε ότι μπορεί να διαχειρίζονται οι Περιφέρειες αποφάσεις και κονδύλια που παλιότερα ήταν θέμα Νομαρχιών. Θα οδηγηθούμε σε 13 μικρές «Αθήνες» που θα δημιουργηθούν σε βάρος των μικρότερων νομών των Περιφερειών, αναπαράγοντας τον υδροκεφαλισμό σε τοπικό επίπεδο, παρακρατώντας το μεγαλύτερο κομμάτι των χρημάτων της Περιφέρειας για την έδρα της, ερημώνοντας την ύπαιθρο και συγκεντρώνοντας πληθυσμό εκεί που λαμβάνονται οι αποφάσεις κι εκεί που δαπανώνται τα περισσότερα χρήματα, στην έδρα της Περιφέρειας.
Κάτι τέτοιο φυσικά δεν έχει καμιά σχέση με αποκέντρωση. Αποκέντρωση σημαίνει πόροι, αποφάσεις κι εξουσίες να φύγουν από το κέντρο και να πάνε στην περιφέρεια. Άρα, αν πράγματι η κυβέρνηση επιδιώκει την αποκέντρωση, τότε θα πρέπει να δώσει στα νέα εκλεγόμενα Περιφερειακά Συμβούλια αρμοδιότητες, πόρους, αποφάσεις κι εξουσίες που μέχρι σήμερα έχει το κεντρικό κράτος. Οποιαδήποτε άλλη εκδοχή δυσφημίζει την πραγματική αποκέντρωση. Εκλεγόμενα Περιφερειακά Συμβούλια χωρίς αρμοδιότητες και πόρους που θα φύγουν από το κεντρικό κράτος θα έχουν υπονομευτεί στη λειτουργία τους από την αρχή, προφανώς με μοναδικό σκοπό λειτουργίας τους την εξοικονόμηση χρημάτων. Εκλεγόμενα Περιφερειακά Συμβούλια με αρμοδιότητες και χρήματα που είχαν τα Νομαρχιακά Συμβούλια είναι συγκέντρωση εξουσίας στο κέντρο της Περιφέρειας, απομάκρυνση της εξουσίας από τον πολίτη, άρα δεν είναι αποκέντρωση!
Έχουμε δει τι σημαίνει αυτή η απομάκρυνση της εξουσίας από τον πολίτη, με τη μορφή νομιμοποίησης από την Περιφέρεια επεμβάσεων σε σημαντικούς οικοτόπους που προστατεύονται από το Δίκτυο NATURA 2000, επεμβάσεων που ευαίσθητοι πολίτες και το οικολογικό κίνημα είχαν καταφέρει να μπλοκάρουν σε τοπικό επίπεδο, Δήμου ή Νομαρχίας. Βλέπουμε ακόμη σε επίπεδο Κρήτης να προωθούνται λύσεις π.χ. στο θέμα των σκουπιδιών κόντρα στη θέληση των πολιτών και σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών (εργοστάσιο καύσης αντί μείωση και ανακύκλωση των σκουπιδιών). Ή ακόμη να γίνεται σπάταλη διαχείριση πολύτιμων φυσικών πόρων όπως του νερού και της ενέργειας (να μεταφέρονται σε μεγάλες αποστάσεις με σοβαρές απώλειες αντί να γίνεται εξοικονόμηση, επισκευή δικτύων και αειφορική διαχείριση με χρήση ανανεώσιμων πηγών και αποκεντρωμένων μονάδων).
Η εκλεγόμενη από τους πολίτες Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση πρέπει να προχωρήσει, παίρνοντας όμως πόρους και αρμοδιότητες από το κεντρικό κράτος κι όχι από τους Νομούς. Ίσως μια λύση να είναι το Περιφερειακό Συμβούλιο να αποτελεί τη Συνέλευση των Νομαρχιακών Συμβουλίων της Περιφέρειας. Τα Νομαρχιακά Συμβούλια να διατηρήσουν τις αρμοδιότητες και τους πόρους τους αποτελώντας τοπικά Τμήματα του Περιφερειακού Συμβουλίου. Το δε Περιφερειακό Συμβούλιο στις συνεδριάσεις του να αποφασίζει πάνω σε αρμοδιότητες που θα αποκεντρωθούν από την Αθήνα και να λειτουργεί με κονδύλια που επίσης πρέπει να αποκεντρωθούν από τον κεντρικό κρατικό προϋπολογισμό. Μόνο έτσι θα μιλάμε πράγματι για αποκέντρωση κι όχι για από-συγκέντρωση του κράτους σε επίπεδο Περιφέρειας.
Εάν η κυβέρνηση επιλέξει τον υδροκεφαλισμό και την αναπαραγωγή της Αθήνας σε τοπικό επίπεδο παίρνοντας αρμοδιότητες και πόρους από τους Νομούς για να δοθούν στις Περιφέρειες, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές τόσο για τη φύση όσο και για τη διατήρηση του πληθυσμού τις υπαίθρου. Κι οι αντιδράσεις θα είναι δικαιολογημένα μεγάλες.
Η κατάργηση των Νομαρχιών κι η ενδεχόμενη μεταφορά των αρμοδιοτήτων τους στην Περιφέρεια δεν είναι βήμα προς τα μπρος αλλά βήμα προς τα πίσω. Δεν είναι προώθηση της αποκέντρωσης αλλά του συγκεντρωτισμού σε επίπεδο Περιφέρειας. Βλέπουμε όλοι τι γίνεται με τη διαμάχη για το θέμα του Εφετείου, με υπηρεσίες που υπάρχουν μόνο στην έδρα της Περιφέρειας και πρέπει κανείς να ταξιδεύει στην έδρα της Περιφέρειας (π.χ. καρκινοπαθείς που πρέπει να ταξιδεύουν στο Ηράκλειο για να κάνουν τις απαραίτητες θεραπείες). Η ενδεχόμενη μεταφορά και όλων των αρμοδιοτήτων των Νομαρχιών αλλά και των αποφάσεων που έπαιρναν τα Νομαρχιακά Συμβούλια στην Περιφέρεια θα μεγεθύνει το συγκεντρωτισμό, θα οξύνει τον τοπικισμό και θα οδηγήσει σε εκρηκτικές κυριολεκτικά καταστάσεις. Δεν τολμάμε καν να φανταστούμε ότι μπορεί να διαχειρίζονται οι Περιφέρειες αποφάσεις και κονδύλια που παλιότερα ήταν θέμα Νομαρχιών. Θα οδηγηθούμε σε 13 μικρές «Αθήνες» που θα δημιουργηθούν σε βάρος των μικρότερων νομών των Περιφερειών, αναπαράγοντας τον υδροκεφαλισμό σε τοπικό επίπεδο, παρακρατώντας το μεγαλύτερο κομμάτι των χρημάτων της Περιφέρειας για την έδρα της, ερημώνοντας την ύπαιθρο και συγκεντρώνοντας πληθυσμό εκεί που λαμβάνονται οι αποφάσεις κι εκεί που δαπανώνται τα περισσότερα χρήματα, στην έδρα της Περιφέρειας.
Κάτι τέτοιο φυσικά δεν έχει καμιά σχέση με αποκέντρωση. Αποκέντρωση σημαίνει πόροι, αποφάσεις κι εξουσίες να φύγουν από το κέντρο και να πάνε στην περιφέρεια. Άρα, αν πράγματι η κυβέρνηση επιδιώκει την αποκέντρωση, τότε θα πρέπει να δώσει στα νέα εκλεγόμενα Περιφερειακά Συμβούλια αρμοδιότητες, πόρους, αποφάσεις κι εξουσίες που μέχρι σήμερα έχει το κεντρικό κράτος. Οποιαδήποτε άλλη εκδοχή δυσφημίζει την πραγματική αποκέντρωση. Εκλεγόμενα Περιφερειακά Συμβούλια χωρίς αρμοδιότητες και πόρους που θα φύγουν από το κεντρικό κράτος θα έχουν υπονομευτεί στη λειτουργία τους από την αρχή, προφανώς με μοναδικό σκοπό λειτουργίας τους την εξοικονόμηση χρημάτων. Εκλεγόμενα Περιφερειακά Συμβούλια με αρμοδιότητες και χρήματα που είχαν τα Νομαρχιακά Συμβούλια είναι συγκέντρωση εξουσίας στο κέντρο της Περιφέρειας, απομάκρυνση της εξουσίας από τον πολίτη, άρα δεν είναι αποκέντρωση!
Έχουμε δει τι σημαίνει αυτή η απομάκρυνση της εξουσίας από τον πολίτη, με τη μορφή νομιμοποίησης από την Περιφέρεια επεμβάσεων σε σημαντικούς οικοτόπους που προστατεύονται από το Δίκτυο NATURA 2000, επεμβάσεων που ευαίσθητοι πολίτες και το οικολογικό κίνημα είχαν καταφέρει να μπλοκάρουν σε τοπικό επίπεδο, Δήμου ή Νομαρχίας. Βλέπουμε ακόμη σε επίπεδο Κρήτης να προωθούνται λύσεις π.χ. στο θέμα των σκουπιδιών κόντρα στη θέληση των πολιτών και σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών (εργοστάσιο καύσης αντί μείωση και ανακύκλωση των σκουπιδιών). Ή ακόμη να γίνεται σπάταλη διαχείριση πολύτιμων φυσικών πόρων όπως του νερού και της ενέργειας (να μεταφέρονται σε μεγάλες αποστάσεις με σοβαρές απώλειες αντί να γίνεται εξοικονόμηση, επισκευή δικτύων και αειφορική διαχείριση με χρήση ανανεώσιμων πηγών και αποκεντρωμένων μονάδων).
Η εκλεγόμενη από τους πολίτες Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση πρέπει να προχωρήσει, παίρνοντας όμως πόρους και αρμοδιότητες από το κεντρικό κράτος κι όχι από τους Νομούς. Ίσως μια λύση να είναι το Περιφερειακό Συμβούλιο να αποτελεί τη Συνέλευση των Νομαρχιακών Συμβουλίων της Περιφέρειας. Τα Νομαρχιακά Συμβούλια να διατηρήσουν τις αρμοδιότητες και τους πόρους τους αποτελώντας τοπικά Τμήματα του Περιφερειακού Συμβουλίου. Το δε Περιφερειακό Συμβούλιο στις συνεδριάσεις του να αποφασίζει πάνω σε αρμοδιότητες που θα αποκεντρωθούν από την Αθήνα και να λειτουργεί με κονδύλια που επίσης πρέπει να αποκεντρωθούν από τον κεντρικό κρατικό προϋπολογισμό. Μόνο έτσι θα μιλάμε πράγματι για αποκέντρωση κι όχι για από-συγκέντρωση του κράτους σε επίπεδο Περιφέρειας.
Εάν η κυβέρνηση επιλέξει τον υδροκεφαλισμό και την αναπαραγωγή της Αθήνας σε τοπικό επίπεδο παίρνοντας αρμοδιότητες και πόρους από τους Νομούς για να δοθούν στις Περιφέρειες, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές τόσο για τη φύση όσο και για τη διατήρηση του πληθυσμού τις υπαίθρου. Κι οι αντιδράσεις θα είναι δικαιολογημένα μεγάλες.
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)