Η νέα διοικητική μεταρρύθμιση γίνεται πριν καλά – καλά χωνέψει η ελληνική κοινωνία την προηγούμενη (του «Καποδίστρια») και χωρίς ακόμη να έχουν διευκρινιστεί σημαντικά ζητήματα, όπως τα τελικά όρια των νέων Δήμων, πόσα και ποια τοπικά συμβούλια θα εκλέγονται και με ποιον τρόπο, ποιες θα είναι οι ακριβείς αρμοδιότητες και οι πόροι.
Για να μιλάμε όμως για μια πραγματική δημοκρατική αποκέντρωση, υπάρχουν ορισμένες βασικές προϋποθέσεις:
1) Απλή αναλογική
Αποκέντρωση σημαίνει εξουσίες να πάνε από το κέντρο στην περιφέρεια. Δεν είναι αποκέντρωση ένα εκλογικό σύστημα που δίνει τα 3/5 των δημοτικών συμβούλων στον πλειοψηφήσαντα συνδυασμό, οδηγώντας έτσι στην εξαφάνιση μικρότερων συνδυασμών και τοπικών πρωτοβουλιών πολιτών, που θα χρειάζονται πάνω από 10% για να βγάλουν ένα δημοτικό σύμβουλο και πάνω από 100 υποψηφίους για να καταθέσουν καν συνδυασμό στις δημοτικές εκλογές ενός Δήμου! Το εκλογικό σύστημα που προβλέπεται είναι χειρότερο κι από αυτό των εθνικών εκλογών. Στις εθνικές εκλογές εκπροσωπούνται κόμματα με 3%. Είναι στοιχειώδες ζήτημα δημοκρατίας να έχουν τη δυνατότητα να εκπροσωπούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο όλες οι ζωντανές τοπικές δυνάμεις μέσα από την απλή αναλογική, κι όχι να ενταφιαστεί ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την απόλυτη κυριαρχία δυο μονομάχων, μακριά από τους πολίτες και τις διεργασίες της κοινωνίας.
2) Αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων
Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση ακόμη χρωστάει χρήματα στους Δήμους, ενώ αρκετές αρμοδιότητες αποκεντρώθηκαν στο παρελθόν στους Δήμους, χωρίς τους αντίστοιχους πόρους (χρήματα) για να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν. Αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων πρέπει να υπάρξει από το κέντρο προς την Περιφέρεια, το Δήμο, τα τοπικά συμβούλια, τις λαϊκές συνελεύσεις που θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα διαμόρφωσης με συμμετοχικό τρόπο τοπικό προϋπολογισμό (στη γειτονιά, το χωριό, τον οικισμό). Εν τούτοις, το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει, δίπλα στα εκλεγμένα περιφερειακά συμβούλια, 7 διορισμένους περιφερειάρχες με τις υπηρεσίες τους.
3) Εθελοντικές κι όχι υποχρεωτικές συνενώσεις
Κίνητρο των συνενώσεων δεν μπορεί να είναι απλά η εξοικονόμηση χρημάτων αλλά η καλύτερη δυνατή λειτουργία των Δήμων προς όφελος του πολίτη. Στοιχειώδες ζήτημα δημοκρατίας είναι κι οι όποιες μεγάλες αλλαγές να γίνονται μετά από ευρύτατη συζήτηση μεταξύ των πολιτών και των τοπικών φορέων. Γι’ αυτό κι οι όποιες συνενώσεις Δήμων πρέπει να γίνουν μετά από διάλογο και μόνο με τη σύμφωνη γνώμη των πολιτών τους οποίους αφορά η συνένωση (π.χ. με τοπικό δημοψήφισμα).
4) Δημοκρατική λειτουργία
Το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει διορισμό των αντιπεριφερειαρχών από τον Περιφερειάρχη, αντί για εκλογή τους και έλεγχό τους από το Περιφερειακό Συμβούλιο. Ο πλέον δημοκρατικός τρόπος λειτουργίας των Περιφερειών και των Δήμων θα επέβαλε εκλογή με απλή αναλογική των Περιφερειακών και Δημοτικών Συμβουλίων, έτσι ώστε να εκπροσωπούνται όλες οι ζωντανές δυνάμεις και κινήσεις σε κάθε τόπο. Ζήτημα ακυβερνησίας δεν υπάρχει, καθώς υπάρχει η εμπειρία από το συνδικαλιστικό κίνημα, όπου επί δεκαετίες εκλέγονται Διοικητικά Συμβούλια Σωματείων και Ομοσπονδιών με απλή αναλογική. Η διοίκηση του Δήμου και της Περιφέρειας και η ανάθεση ευθυνών και αρμοδιοτήτων σε συγκεκριμένα πρόσωπα μπορεί να γίνεται από την πλειοψηφία κάθε Συμβουλίου, στη βάση κοινών προγραμματικών σημείων και συμφωνιών. Αλλά και δικλείδες ασφαλείας μπορούν να υπάρχουν (όπως π.χ. αυτή που υπάρχει σε ορισμένα Καταστατικά συνδικαλιστικών σωματείων ή ομοσπονδιών που προβλέπει εκλογή προεδρείου αναλογικά με τη δύναμη κάθε ψηφοδελτίου ή από τον σχετικά πλειοψηφήσαντα συνδυασμό, εάν δεν επιτευχθεί απόλυτη πλειοψηφία μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα).
Για τη δημοκρατική λειτουργία ενός Δήμου και μιας Περιφέρειας είναι αναγκαία ακόμη η καθιέρωση νέων θεσμών όπως τα τοπικά δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία πολιτών, οι λαϊκές συνελεύσεις και ο συμμετοχικός προϋπολογισμός.
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010
Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τις συλλήψεις στο Αποπηγάδι
Θέση αρχής των Οικολόγων Πράσινων είναι η μη βία, οπότε δεν μπορούμε να συνηγορούμε στη χρήση ΜΑΤ για την επιβολή ΑΠΕ. Θέση αρχής μας επίσης είναι ο διάλογος, η διαβούλευση, η συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας στη λήψη των αποφάσεων για τα θέματα που την αφορούν. Οι ήπιες μορφές ενέργειας πρέπει να εφαρμοστούν με ήπιες μεθόδους.
Το κύριο ζήτημα στην περίπτωση αυτή (πέρα από τη χρήση βίας) είναι ότι η απουσία κτηματολογίου οδηγεί σε αμφισβήτηση της κυριότητας εκτάσεων που η εταιρεία ισχυρίζεται ότι αγόρασε νόμιμα. Πολλοί από τους αντιδρώντες έχουν προσφύγει δικαστικά λέγοντας ότι η εταιρεία αυτή καταπατά περιουσίες τους.
Το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι η μη συμμετοχή και η ελλιπής ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας στο συγκεκριμένο έργο. Η συγκεκριμένη εταιρεία εδώ και χρόνια αγόραζε ή νοίκιαζε εκτάσεις στην περιοχή, φυσικά ήταν ενήμεροι οι δήμαρχοι για το έργο, άλλο αν μετά που εκδηλώθηκε η αντίδραση του κόσμου άλλαξαν στάση. Εδώ μπαίνει το ζήτημα των πολιτικών ευθυνών ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που ελέγχουν τους Δήμους της περιοχής, που ένα ζήτημα τόσο σημαντικό για το μέλλον της περιοχής δεν το έβαλαν σε ανοιχτό δημόσιο διάλογο από την αρχή, σε λαϊκές συνελεύσεις, ώστε να υπάρχει πλήρης ενημέρωση των κατοίκων για το ποια είναι τα σχέδια, κι οι ίδιοι να πάρουν απόφαση για το τι θέλουν να κάνουν, με ποιους όρους και σε ποια μεγέθη.
Οι κάτοικοι της περιοχής δεν είναι κάθετα αρνητικοί στις ΑΠΕ. Θα ήταν διατεθειμένοι να δεχτούν ανεμογεννήτριες στην περιοχή τους, και μια προοπτική ανάπτυξης αιολικών πάρκων εκεί και σε άλλα μέρη στη δυτική Κρήτη θα μπορούσε να συνδυαστεί με ένα σχέδιο κλεισίματος του εργοστασίου της ΔΕΗ δίπλα στα Χανιά που καίει πετρέλαιο ντήζελ. Το θέμα όμως είναι ότι κανένα τέτοιο σχέδιο δέν προωθείται, η ΔΕΗ δεν ασχολείται με ΑΠΕ σχεδόν καθόλου και δεν υπάρχει καμιά συζήτηση για μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων στο εργοστάσιο της ΔΕΗ στα Χανιά. Ούτε η τοπική αυτοδιοίκηση τους ενημέρωσε ποτέ για τα πλεονεκτήματα που θα μπορούσε να έχει για τον τόπο τους μια τέτοια εγκατάσταση με την δική τους συμμετοχή σε αυτήν.
Από την άλλη είναι εμφανές ότι οι ηλιακές στέγες και μικρές εφαρμογές ΑΠΕ σε σπίτια και μικρές ιδιοκτησίες δεν αποτελούν προτεραιότητα για την κυβέρνηση και δεν ενθαρρύνονται όπως θα έπρεπε. Η κυβέρνηση (της ΝΔ παλιότερα και του ΠΑΣΟΚ τώρα) αντιμετωπίζει τις ΑΠΕ ως μέσο πλουτισμού ολίγων εταιρειών, αντί να ενθαρρύνει τη δημιουργία χιλιάδων ηλιακών στεγών σε κατοικίες για να απεξαρτηθούν οι πολίτες από τη ΔΕΗ και να γίνει η υπόθεση της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και της προώθησης των ΑΠΕ υπόθεση όλων των πολιτών (κι όχι κάποιων λίγων και ειδικών).
Αυτή η στάση της κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου απέναντι στις ήπιες μορφές ενέργειας μπορεί να μπλοκάρει την εισαγωγή τους στη χώρα μας. Γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη η υπόθεση της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και των ΑΠΕ να γίνει υπόθεση των ίδιων των πολιτών, κι εδώ μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο η Τοπική Αυτοδιοίκηση, προωθώντας δημοτικές εταιρείες ή συνεταιρισμούς κατοίκων για παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, για την κάλυψη κατ’ αρχάς των δικών τους αναγκών, με όρους και τεχνολογίες που θα σέβονται την βιοποικιλότητα και το περιβάλλον και, σταδιακά, θα απεξαρτούν την ενέργεια από την μονοπωλιακή της εκμετάλλευση που προσπαθούν να μας επιβάλουν…
Το κύριο ζήτημα στην περίπτωση αυτή (πέρα από τη χρήση βίας) είναι ότι η απουσία κτηματολογίου οδηγεί σε αμφισβήτηση της κυριότητας εκτάσεων που η εταιρεία ισχυρίζεται ότι αγόρασε νόμιμα. Πολλοί από τους αντιδρώντες έχουν προσφύγει δικαστικά λέγοντας ότι η εταιρεία αυτή καταπατά περιουσίες τους.
Το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι η μη συμμετοχή και η ελλιπής ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας στο συγκεκριμένο έργο. Η συγκεκριμένη εταιρεία εδώ και χρόνια αγόραζε ή νοίκιαζε εκτάσεις στην περιοχή, φυσικά ήταν ενήμεροι οι δήμαρχοι για το έργο, άλλο αν μετά που εκδηλώθηκε η αντίδραση του κόσμου άλλαξαν στάση. Εδώ μπαίνει το ζήτημα των πολιτικών ευθυνών ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που ελέγχουν τους Δήμους της περιοχής, που ένα ζήτημα τόσο σημαντικό για το μέλλον της περιοχής δεν το έβαλαν σε ανοιχτό δημόσιο διάλογο από την αρχή, σε λαϊκές συνελεύσεις, ώστε να υπάρχει πλήρης ενημέρωση των κατοίκων για το ποια είναι τα σχέδια, κι οι ίδιοι να πάρουν απόφαση για το τι θέλουν να κάνουν, με ποιους όρους και σε ποια μεγέθη.
Οι κάτοικοι της περιοχής δεν είναι κάθετα αρνητικοί στις ΑΠΕ. Θα ήταν διατεθειμένοι να δεχτούν ανεμογεννήτριες στην περιοχή τους, και μια προοπτική ανάπτυξης αιολικών πάρκων εκεί και σε άλλα μέρη στη δυτική Κρήτη θα μπορούσε να συνδυαστεί με ένα σχέδιο κλεισίματος του εργοστασίου της ΔΕΗ δίπλα στα Χανιά που καίει πετρέλαιο ντήζελ. Το θέμα όμως είναι ότι κανένα τέτοιο σχέδιο δέν προωθείται, η ΔΕΗ δεν ασχολείται με ΑΠΕ σχεδόν καθόλου και δεν υπάρχει καμιά συζήτηση για μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων στο εργοστάσιο της ΔΕΗ στα Χανιά. Ούτε η τοπική αυτοδιοίκηση τους ενημέρωσε ποτέ για τα πλεονεκτήματα που θα μπορούσε να έχει για τον τόπο τους μια τέτοια εγκατάσταση με την δική τους συμμετοχή σε αυτήν.
Από την άλλη είναι εμφανές ότι οι ηλιακές στέγες και μικρές εφαρμογές ΑΠΕ σε σπίτια και μικρές ιδιοκτησίες δεν αποτελούν προτεραιότητα για την κυβέρνηση και δεν ενθαρρύνονται όπως θα έπρεπε. Η κυβέρνηση (της ΝΔ παλιότερα και του ΠΑΣΟΚ τώρα) αντιμετωπίζει τις ΑΠΕ ως μέσο πλουτισμού ολίγων εταιρειών, αντί να ενθαρρύνει τη δημιουργία χιλιάδων ηλιακών στεγών σε κατοικίες για να απεξαρτηθούν οι πολίτες από τη ΔΕΗ και να γίνει η υπόθεση της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και της προώθησης των ΑΠΕ υπόθεση όλων των πολιτών (κι όχι κάποιων λίγων και ειδικών).
Αυτή η στάση της κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου απέναντι στις ήπιες μορφές ενέργειας μπορεί να μπλοκάρει την εισαγωγή τους στη χώρα μας. Γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη η υπόθεση της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και των ΑΠΕ να γίνει υπόθεση των ίδιων των πολιτών, κι εδώ μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο η Τοπική Αυτοδιοίκηση, προωθώντας δημοτικές εταιρείες ή συνεταιρισμούς κατοίκων για παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, για την κάλυψη κατ’ αρχάς των δικών τους αναγκών, με όρους και τεχνολογίες που θα σέβονται την βιοποικιλότητα και το περιβάλλον και, σταδιακά, θα απεξαρτούν την ενέργεια από την μονοπωλιακή της εκμετάλλευση που προσπαθούν να μας επιβάλουν…
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
Μειώστε τους εξοπλισμούς-Τοποθέτηση του Μ. Τρεμόπουλου στο Ευρωκοινοβούλιο
Να σταματήσει η "διπλωματία των εξοπλισμών", να ενεργοποιηθεί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και να προωθηθεί ένα παγκόσμιο Πράσινο New Deal, ζήτησε σήμερα ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος στην Ολομέλεια του ευρωκοινοβουλίου.
Συγκριμένα, στη συζήτηση για την "κατάσταση της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν δυσκολίες", ο Μ. Τρεμόπουλος είπε:
"Για την Ελλάδα το πρόβλημα δεν είναι μόνο δημοσιονομικό. Πρόκειται για την κατάρρευση του αναπτυξιακού μοντέλου της τελευταίας 15ετίας, που ήθελε την ελληνική οικονομία να στηρίζεται στη συνεχή διόγκωση της ιδιωτικής κατανάλωσης.
Επιπλέον, επί χρόνια κάποιοι υποστήριζαν ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες είναι αναπτυξιακές. Σε ποσοστό του ΑΕΠ το Ινστιτούτο SIPRI δίνει ότι η Ελλάδα σπαταλάει το 3,3% (2007). Είναι η 2η χώρα στο ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ σε αμυντικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ. Είναι η 5η χώρα παγκοσμίως σε απόλυτα μεγέθη εισαγωγών όπλων, με το 4% του παγκόσμιου εμπορίου (2004-2008).
Βέβαια, υπάρχουν μειώσεις στις ελληνικές αμυντικές δαπάνες στον προϋπολογισμό του 2010. Προβλέπονται για το ΥΠ.ΕΘ.Α. 6 δις ευρώ, ποσό μειωμένο κατά 6,63% σε σχέση με το 2009.
Μακάρι να έχουμε αλλαγή της "διπλωματίας των εξοπλισμών", που μας έχει φέρει σε αδιέξοδο.
Η Ελλάδα δεν έχει αποικίες να εκμεταλλευτεί. Έχει κουράγιο. Χρειαζόμαστε όμως και την ενεργοποίηση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης αλλά και προώθηση διεθνών πρωτοβουλιών για ένα παγκόσμιο Πράσινο New Deal".
Με τους μαζικούς εξοπλισμούς, χώρες όπως η Ελλάδα ουσιαστικά εξάγουν θέσεις εργασίας και εισάγουν δημοσιονομικά ελλείμματα. Να σημειωθεί ότι μεγαλύτερος εξαγωγέας οπλικών συστημάτων προς την Ελλάδα είναι η Γερμανία, η κυβέρνηση της οποίας πιέζει τη χώρα μας να τηρήσει αυστηρά το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Νωρίτερα, το θέμα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς την Ελλάδα, με ιδιαίτερη έμφαση στη βοήθεια της Ε.Ε. προκειμένου να απεμπλακεί από τα εξωτερικά της προβλήματα και τους εξοπλιστικούς ανταγωνισμούς, τέθηκε από τους Πράσινους και τον Ντανιέλ Κον Μπεντιτ ως βασικό επιχείρημα για την άρνησή τους να ψηφίσουν τη νέα Κομισιόν.
Για «συνασπισμό υποκριτών στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο» μίλησε μετά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, ο Κον Μπεντίτ ως συμ-πρόεδρος της ομάδας των Πράσινων.
«Σοσιαλιστές και Φιλελεύθεροι έπαιξαν την παρωδία της κριτικής στην Επιτροπή, για να ψηφίσουν στη συνέχεια υπέρ», σχολίασε. «... Ο Μπαρόζο υπόσχεται μια Επιτροπή που θα είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα των μερών της, αλλά υπάρχουν πάρα πολλά μηδενικά για να περιμένουμε κάτι πραγματικά θετικό.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια Ευρωπαϊκή Επιτροπή που δεν έχει όραμα ούτε αποφασιστικότητα. Η Επιτροπή απέτυχε να πάρει πρωτοβουλία τη στιγμή και στα σημεία όπου υπήρχε μεγαλύτερη ανάγκη - στην Ελλάδα και την Ισπανία για να αναφέρω μόνο δύο παραδείγματα. Αυτή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι ικανή να σταθεί στο ύψος των προκλήσεων μπροστά στη σύγκλιση των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών κρίσεων. Δεν θα δώσει στην Ευρώπη τη βάση για να αποτελέσει έναν παίκτη στην παγκόσμια σκηνή».
Συγκριμένα, στη συζήτηση για την "κατάσταση της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν δυσκολίες", ο Μ. Τρεμόπουλος είπε:
"Για την Ελλάδα το πρόβλημα δεν είναι μόνο δημοσιονομικό. Πρόκειται για την κατάρρευση του αναπτυξιακού μοντέλου της τελευταίας 15ετίας, που ήθελε την ελληνική οικονομία να στηρίζεται στη συνεχή διόγκωση της ιδιωτικής κατανάλωσης.
Επιπλέον, επί χρόνια κάποιοι υποστήριζαν ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες είναι αναπτυξιακές. Σε ποσοστό του ΑΕΠ το Ινστιτούτο SIPRI δίνει ότι η Ελλάδα σπαταλάει το 3,3% (2007). Είναι η 2η χώρα στο ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ σε αμυντικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ. Είναι η 5η χώρα παγκοσμίως σε απόλυτα μεγέθη εισαγωγών όπλων, με το 4% του παγκόσμιου εμπορίου (2004-2008).
Βέβαια, υπάρχουν μειώσεις στις ελληνικές αμυντικές δαπάνες στον προϋπολογισμό του 2010. Προβλέπονται για το ΥΠ.ΕΘ.Α. 6 δις ευρώ, ποσό μειωμένο κατά 6,63% σε σχέση με το 2009.
Μακάρι να έχουμε αλλαγή της "διπλωματίας των εξοπλισμών", που μας έχει φέρει σε αδιέξοδο.
Η Ελλάδα δεν έχει αποικίες να εκμεταλλευτεί. Έχει κουράγιο. Χρειαζόμαστε όμως και την ενεργοποίηση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης αλλά και προώθηση διεθνών πρωτοβουλιών για ένα παγκόσμιο Πράσινο New Deal".
Με τους μαζικούς εξοπλισμούς, χώρες όπως η Ελλάδα ουσιαστικά εξάγουν θέσεις εργασίας και εισάγουν δημοσιονομικά ελλείμματα. Να σημειωθεί ότι μεγαλύτερος εξαγωγέας οπλικών συστημάτων προς την Ελλάδα είναι η Γερμανία, η κυβέρνηση της οποίας πιέζει τη χώρα μας να τηρήσει αυστηρά το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Νωρίτερα, το θέμα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς την Ελλάδα, με ιδιαίτερη έμφαση στη βοήθεια της Ε.Ε. προκειμένου να απεμπλακεί από τα εξωτερικά της προβλήματα και τους εξοπλιστικούς ανταγωνισμούς, τέθηκε από τους Πράσινους και τον Ντανιέλ Κον Μπεντιτ ως βασικό επιχείρημα για την άρνησή τους να ψηφίσουν τη νέα Κομισιόν.
Για «συνασπισμό υποκριτών στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο» μίλησε μετά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, ο Κον Μπεντίτ ως συμ-πρόεδρος της ομάδας των Πράσινων.
«Σοσιαλιστές και Φιλελεύθεροι έπαιξαν την παρωδία της κριτικής στην Επιτροπή, για να ψηφίσουν στη συνέχεια υπέρ», σχολίασε. «... Ο Μπαρόζο υπόσχεται μια Επιτροπή που θα είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα των μερών της, αλλά υπάρχουν πάρα πολλά μηδενικά για να περιμένουμε κάτι πραγματικά θετικό.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια Ευρωπαϊκή Επιτροπή που δεν έχει όραμα ούτε αποφασιστικότητα. Η Επιτροπή απέτυχε να πάρει πρωτοβουλία τη στιγμή και στα σημεία όπου υπήρχε μεγαλύτερη ανάγκη - στην Ελλάδα και την Ισπανία για να αναφέρω μόνο δύο παραδείγματα. Αυτή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι ικανή να σταθεί στο ύψος των προκλήσεων μπροστά στη σύγκλιση των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών κρίσεων. Δεν θα δώσει στην Ευρώπη τη βάση για να αποτελέσει έναν παίκτη στην παγκόσμια σκηνή».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)