Η Ελλάδα είναι πολύ πίσω στην παραγωγή ενέργειας από Α.Π.Ε. Στην Κρήτη, υπάρχει μια αξιόλογη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω εγκατάστασης ανεμογεννητριών (καλύπτεται ήδη το 14% της καταναλισκόμενης ηλεκτρικής ενέργειας), με τις περισσότερες να έχουν μπει στην ανατολική Κρήτη. Ωστόσο πρόσφατα υπάρχει πιο έντονη δραστηριοποίηση και στο νομό μας (π.χ Αιολική συστοιχία στην Κίσσαμο ισχύος 9 ΜW). Τώρα μπαίνουν δυναμικά και τα φωτοβολταϊκά συστήματα (π.χ. Νίππος, 160 kW). Σημειώνουμε πως, όσον αφορά τις ανεμογεννήτριες, το τεχνικό πρόβλημα που περιορίζει τη διείσδυσή τους στο δίκτυο της ΔΕΗ θα μπορούσε να λυθεί με την κατασκευή αντλησιοταμιευτήρων που αποθηκεύουν την περισσευούμενη ενέργεια και την αποδίδουν όταν υπάρχει έλλειψη.
Ωστόσο, απέχουμε πολύ ακόμα από την απεξάρτηση του νησιού από το πετρέλαιο. Πέρα από το κόστος για το εισαγόμενο πετρέλαιο, υπάρχει το θέμα της βλάβης της υγείας των περιοίκων από τα καυσαέρια των θερμικών εργοστασίων και τις γραμμές υψηλής τάσης. Έχουμε επίσης και συνεχείς τοπικές διαμάχες για τη χωροθέτηση αυτών των εργοστασίων, αλλά και των λιμανιών-σταθμών μεταφοράς υγρών καυσίμων.
Το αίτημα για σταδιακή μείωση λειτουργίας του σταθμού της ΔΕΗ στην Ξυλοκαμάρα και για τελική απομάκρυνσή της παραμένει. Το 2008 κάηκαν περίπου 200.000 τόνοι πετρέλαιο ντήζελ κίνησης και παρήχθησαν 785 Μεγαβατώρες. Παράλληλα η ΔΕΗ σχεδιάζει αύξηση της παραγωγής στον Αθερινόλακκο και κατασκευή νέου θερμικού σταθμού 500 MW με φυσικό αέριο στην Κορακιά, στα σύνορα των νομών Ρεθύμνου και Ηρακλείου.
Η ετήσια αύξηση της ζήτησης ενέργειας στην Κρήτη στηρίζει ένα αδιέξοδο, σπάταλο αναπτυξιακό μοντέλο που βασίζεται στην υπερκατανάλωση, στο μαζικό τουρισμό και τη χημική γεωργία. Το αδιέξοδο αυτού του αναπτυξιακού μοντέλου τα βλέπουμε ανάγλυφα το τελευταίο διάστημα με την οικονομική κρίση, τους πολέμους για το πετρέλαιο και τους φυσικούς πόρους, την ορατή σε όλους πλέον κλιματική αλλαγή.
Η Ελλάδα και η Κρήτη πρέπει να εγκαταλείψουν τους πετρελαϊκούς σταθμούς και να κάνουν στροφή προς την εξοικονόμηση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Ζητούμε λοιπόν:
Α) Να φτιαχτεί απλό και αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο για μικρά και μεγάλα έργα. Λέμε και μεγάλα, γιατί η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα είναι τόσο άσχημη (με το 55% της συνολικά παραγόμενης ενέργειας να παράγεται από καύση λιγνίτη στην Πτολεμαΐδα και στη Μεγαλόπολη, με τον καρκίνο να θερίζει στα περίχωρα…και άλλο ένα 40% από καύση πετρελαίου σε διάφορους θερμικούς σταθμούς), που δεν μπορούμε εξ αρχής να απορρίπτουμε τη συμβολή έργων Α.Π.Ε. μεγάλης ισχύος. Για τις όποιες επιπτώσεις κρίνουμε κατά περίπτωση. Ζητούμε, επίσης, να δοθούν και στους απλούς πολίτες (και όχι μόνο στις επιχειρήσεις) κίνητρα και διευκολύνσεις για να κάνουν το σπίτι τους ενεργειακά αυτόνομο, με τη χρήση συστημάτων γεωθερμίας, φωτοβολταϊκών, ανεμογεννητριών κ.λ.π. Ας σκεφτούμε πόσο θετικό είναι το γεγονός πως η Ελλάδα τις τελευταίες 3 δεκαετίες γέμισε ηλιακούς θερμοσίφωνες, (που μέχρι πριν λίγα χρόνια είχαν φορολογικά κίνητρα).
Β) Συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στην κατασκευή και εκμετάλλευση συστημάτων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Θεωρούμε πολύ σημαντικό Δήμοι, Κοινότητες και μικρές τοπικές εταιρείες να εμπλακούν όσο γίνεται περισσότερο στα έργα Α.Π.Ε., όχι μόνο για λόγους άμεσα οικονομικούς (πώληση ηλεκτρικής ενέργειας) αλλά και για λόγους ενδυνάμωσης της τοπικής κοινωνίας (εισοδήματα από νέες θέσεις εργασίας, συνδυασμός με διάφορες άλλες δραστηριότητες ήπιας ανάπτυξης) και σχετικής ενεργειακής αυτονομίας.
Γ) Η εγχώρια έρευνα και ανάπτυξη βιομηχανίας τεχνολογιών Α.Π.Ε. ζητούμε να υποστηριχτεί αποφασιστικά από το κράτος, γιατί θα υπάρξει σημαντικό όφελος για την οικονομία και πολλές θέσεις εργασίας, τόσο για τεχνικό-επιστημονικό προσωπικό όσο και για διάφορες άλλες κατηγορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου